دانلود تحقیق با موضوع تأثير ورزش بر بهداشت روان،
در قالب word و در 8 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
تأثير ورزش بر بهداشت روان
بهداشت رواني را اينگونه تعريف مي کند: ‘بهداشت رواني در درون مفهوم کلي بهداشت قرار دارد و بهداشت يعني توانايي کامل براي ايفاي نقش هاي رواني و جسمي، بهداشت به معناي نبود بيماري يا عقب ماندگي نيست’. انجمن بهداشت رواني کانادا در يک ديد جامع بهداشت رواني را در سه قسمت ‘نگرش هاي مربوط به خود، نگرش هاي مربوط به ديگران و نگرش هاي مربوط به زندگي’ تعريف مي کند. از نظر اين انجمن، بهداشت رواني يعني ‘توانايي سازگاري با ديدگاههاي خود، ديگران و رويارويي با مشکلات روزمره زندگي.’ بهداشت رواني افراد متاثر از عوامل متعددي است. از ضروري ترين نيازهاي بشر که جزو شرط هاي اصلي بهداشت رواني به شمار مي رود، آرامش خاطر، احساس امنيت، شادابي و نشاط است و ورزش يکي از راه هاي دست يابي به اين امر مهم مي باشد. ورزش و فعاليت هاي جسماني نقش قاطع و موثري بر بهداشت رواني دارد.
تحقيقات بسياري نشان داده است که ورزش علاوه بر اينکه ابزار ارزشمندي براي حفظ سلامت جسماني است، رابطه نزديکي با سلامت رواني و بويژه پيشگيري از بروز ناهنجاري هاي رواني نيز دارد. ورزش از اضطراب و افسردگي مي کاهد و اعتماد به نفس را افزايش مي دهد. به طور کلي کساني که فعاليت هاي جسمي و تمرينات ورزشي را انجام مي دهند داراي هوش بيشتر، خستگي کمتر، نظم و انگيزه، اعتماد به نفس و بازدهي بيشتر مي باشند. ورزش بويژه در سنين کودکي و نوجواني مفر سالمي براي آزاد کردن انرژي هاي اندوخته شده است و اين خود بسيار لذت بخش و آرامش دهنده است. شرکت در فعاليت هاي ورزشي به اجتماعي شدن، کسب مهارت و کفايت و همچنين دوست يابي و ارتباط سالم با همسالان کمک مي کند.
تحقيقات نشان مي دهد که ورزش بر عملکردهاي شناختي و هوش تاثير مثبت دارد، البته پاره اي از محققان نيز بر اين باورند که چنين رابطه اي وجود ندارد. بدون شک رشد حرکتي کودک در رشد ذهني وي مهم و موثر است و آن طور که پژوهش هاي اخير نشان داده اند ميزان يادگيري کودک با سطح فعاليت هاي حرکتي و جسمي وي مربوط است. بهبودي کارکردهاي شناختي و ذهني ناشي از ورزش، هم در بزرگسالان و سالمندان و هم در جوانان و نوجوانان ديده شده است. تحقيقات نشان داده که پس از اجراي تمرينات و برنامه هاي ورزشي حتي در عملکرد شناختي بيماران رواني سال خورده نيز بهبودي ديده مي شود و اين به دليل اين است که درگيري غير قابل اجتناب کل مغز در فعاليت هاي بدني، يک عامل مهم احتمالي در بازگرداندن و توقف فرآيندهاي انحطاط سلولي ـ جسمي پيري است که در نتيجه آن در توانش هاي ذهني سال خوردگان تغييرات مثبتي حاصل مي شود . در نتيجه تمرينات ورزشي مداوم، ميزان جريان خون در مغز افزايش مي يابد.
